Het enige jammere aan Het Schip is, dat het niet in het water ligt
Pauline van Antwerpen geniet elke dag van de opvallende architectuur om haar heen. Ze woont in Het Schip in Amsterdam, een rijksmonument uit 1920.
'Op een bijzondere manier heeft wonen mijn levenspad en mijn huidige werk bepaald. Ik zwem als zeemeermin en schrijf liedjes voor kinderen onder de naam LayLa de zeemeermin. Sinds 1999 woon ik in Het Schip, een voorbeeldproject van de Amsterdamse School, met hele ongewone architectuur. De rondleiding van het museum over de bouwstijl van ons complex heb ik al minstens 8 keer gedaan. De woningen zijn ooit gebouwd voor arbeiders, het werd ook wel ‘het arbeiderspaleis’ genoemd, omdat het zo mooi is.'
'Toen ik hier kwam wonen, 22 jaar geleden, voelde ik de rust midden in de stad. Ik hoorde de vogels fluiten en wist meteen: dit is mijn plek. De woning die ik destijds in Het Schip betrok was met 37m2 niet groot en er waren wat tocht- en vochtproblemen. Maar ik wist dat er op termijn gerenoveerd zou worden. In 2015 was het zover.'
'Vanwege de ingrijpende renovatie ging ik in 2015 voor twee jaar naar een wisselwoning. Een jaar daarvoor had ik in korte tijd mijn beide ouders verloren. Ik moest destijds hun woningen ontruimen, om vervolgens mijn eigen huis leeg te halen en te verhuizen naar een tijdelijke woning. Het was een heftige periode, die leidde tot een burn-out. Maar het heeft me uiteindelijk veel moois gebracht. In de wijk De Baarsjes, waar ik terechtkwam, ontdekte ik een fijn zwembad. Daar zwem ik nog steeds. Zwemmen heeft me er bovenop geholpen, vooral zwemmen als zeemeermin. Dat doe je in een speciaal pak, het is geweldig. Ik ben geschoold aan het conservatorium en nu combineer ik zeemeermin zijn met het maken van kinderliedjes over zeemeerminnen. En dat allemaal dankzij de verhuizing naar een wisselwoning in een andere wijk. Dat vind ik een bijzonder besef.'
'Na twee jaar kon ik terug naar Het Schip, in een andere woning. Mijn huidige woning is groter en de zonligging is fantastisch. Ik heb nu een enorme vensterbank, daar zit ik graag. Ook ben ik lid van Tuingroep Het Schip. Met een actieve club buren onderhouden we de geveltuintjes, dat schept een band. Ik woon heerlijk, ik wil nooit meer weg. Het enige jammere aan Het Schip vind ik eigenlijk, dat het niet in het water ligt.'
Pauline van Antwerpen